Frank v

Frank van der Meijden

Na een lange, veel bewogen carrière in de popmuziek, besloot ik in 2009 daarmee te stoppen. Behalve tourorganisator van honderden tournees voor buitenlandse bands, ben ik manager geweest van misschien wel de meest succesvolle bands van Nederland: Doe Maar en Bløf.                 

Het was nu tijd om iets anders te gaan doen en me bezig te houden met mijn eigen fantasie en creativiteit.

Ik begon van alles te verzamelen op rommelmarkten, soms op straat, aan het strand, in de natuur. Ik kocht wat eenvoudige wijnkistjes en daarin maakte ik kleine voorstellingen met (onderdelen) van de gevonden beeldjes en andere voorwerpen. Een vorm van surrealisme, gemengd met sociale en soms filosofische elementen werd mijn doel. Daarnaast word ik vaak geïnspireerd door teksten en/of namen van popsongs.

Binnen redelijk korte tijd, bleek er belangstelling voor mijn werk en manier van vormgeven en volgden er veel exposities.

Later werden de kisten wat meer geperfectioneerd en ben ik ook wat platter gaan werken, maar vrijwel altijd 3-dimensionaal.

Ik vertel mijn (beeld)verhalen aan de hand van bestaande beelden/figuren, die iedereen wel kent. De reden dat ik werk met die bestaande elementen zoals beeldjes, barbiepoppen, stukken textiel (afgedankte kleding e.d.), gedroogde plantenresten, sierraden, kunstbloemen en talloze andere voorwerpen en rommel die ik vind op rommelmarkten of bij voorbeeld in de natuur is dat ik deze elementen uit hun bekende omgeving wil halen en ze op deze manier symbool kunnen staan voor dingen die ik uit wil drukken. Sommige elementen kunnen de kijker vervreemden van hun werkelijkheid. Ik denk dat je ook veel humor in mijn ‘verhalen’ kan vinden. Ik wil de kijker soms in een kitscherige schijnwereld plaatsen.

an der Meijden

Na een lange, veel bewogen carrière in de popmuziek, besloot ik in 2009 daarmee te stoppen. Behalve tourorganisator van honderden tournees voor buitenlandse bands, was ik manager van geweest van misschien wel de meest populaire bands van Nederland: Doe Maar en Bløf.                 

Het was nu tijd om iets anders te gaan doen en me bezig te houden met mijn eigen fantasie en creativiteit.

Ik begon van alles te verzamelen op rommelmarkten, soms op straat, aan het strand, in de natuur. Ik kocht wat eenvoudige wijnkistjes en daarin maakte ik kleine voorstellingen met (onderdelen) van de gevonden beeldjes en andere voorwerpen. Een vorm van surrealisme, gemengd met sociale en soms filosofische elementen werd mijn doel. Daarnaast word ik vaak geïnspireerd door teksten en namen van popsongs.

Binnen redelijk korte tijd, bleek er belangstelling voor mijn werk en manier van vormgeven en volgden er veel exposities.

Later werden de kisten wat meer geperfectioneerd en ben ik ook wat platter gaan werken, maar vrijwel altijd 3-dimensionaal.